Honoraria van artsen: “Geen transparantie, geen oplossing”
BRUSSEL 02/07 - Wil men in dit dossier vooruitgang boeken, dan is er maar één manier: transparantie. Dat betekent dat zowel de netto-inkomsten van de diverse specialismen, als die van de huisartsen gekend moeten zijn. En daar knelt nu juist het schoentje.
Blijkbaar wil of kan men daar geen transparantie over geven. De redenen die hiervoor worden aangehaald, raken kant noch wal. BVAS verzet zich mordicus tegen enige vorm van duidelijkheid op dat vlak, goed wetende dat een groot deel van dat honorarium eigenlijk gewoon overheidsgeld, dus belastinggeld is.
Wat impliceert dat het niet meer dan logisch is dat de bevolking recht heeft op de juiste cijfers. Nu goed, van een archaïsch syndicaat als de BVAS, die voor veel dossiers nog in de Middeleeuwen vertoeft, hoeft dit ook niet te verbazen.
Dit syndicaat leeft bij de gratie van de flou artistique. Zoveel mogelijk verwarring zaaien, veel geblaat, maar weinig wol. Nu eens de overheid tegen zich in het harnas jagen, om de dag nadien doodleuk een akkoord te sluiten met diezelfde overheid, kwestie van toch enige vorm van goodwill te tonen.
Dat zo weinig specialisten hun stem laten horen in dit dossier, toont ten overvloede aan dat er anno 2021 nog steeds omerta heerst.
Iedereen heeft schrik om uit de biecht te klappen. Nochtans zouden alle partijen gebaat zijn bij meer openheid en duidelijkheid.
Het is bovendien verbazend dat het nota bene een professor in de huisartsgeneeskunde was die in De Standaard uitpakte met een plan om de ziekenhuisfinanciering inclusief de artsenverloning te hervormen. Je zou verwachten dat er tussen onze zowat 35.000 specialisten mensen zijn die op dat vlak ook ideetjes hebben die ze willen delen. Niet dus…
Het stilzwijgen van onze confraters specialisten in dat dossier zegt heel veel over hoe zij tegenover een radicale hervorming staan. In een eerdere bijdrage op MediQuality poneerde ik reeds dat we eerst eens zouden moeten weten hoeveel specialisten nu werkelijk achter een ziekenhuishervorming staan.
Want ik krijg de indruk dat heel wat collegae perfect gelukkig zijn met de huidige gang van zaken. Daar is niks mis mee, maar dat men dan ook openlijk toegeeft dat het huidige reilen en zeilen perfect aanvaardbaar is.
Een recente bijdrage in De Tijd van een voorman van BVAS spreekt op dat vlak ook boekdelen. Erin slagen om in een bijdrage niks wezenlijks nieuws toe te voegen aan het debat… Het is een specialisme op zich.
Men draait voortdurend om de hete brij. Er worden beloftes gemaakt, maar echt concreet wordt men nooit. Dat is dan voor de onderhandelingstafel…
De essentie van het debat gaat verloren waardoor dit dossier, dat ook al op het bord lag van Maggie De Block, ook nu weer gedoemd is te mislukken.
Mijn enige conclusie is dat het been stijf houden, de kop in het zand blijven steken tot op heden nog maar zelden tot constructieve oplossingen heeft geleid.
Dr. Wouter Van den Abeele, huisarts, Zelzate
MediQuality biedt haar leden de mogelijkheid hun mening te uiten over actuele en/of medische kwesties. Deze opinies weerspiegelen de persoonlijke mening van hun auteur en vallen onder diens verantwoordelijkheid.
