Polyfarmacie is niet onschuldig (reflecties van een huisarts)
BRUSSEL 09/02 - “Help dokter, ik moet zo veel pillen nemen. Ik ben de hele dag bezig met mijn medicatie.” Of “Ik weet niet meer welke medicatie ik allemaal neem.” We zijn als arts allemaal gewend om medicatie voor te schrijven en voorschriften te maken. Maar denken we er voldoende over na hoe lang we een geneesmiddel moeten voorschrijven? Is elk geneesmiddel nog noodzakelijk? Wat kan op termijn gestopt worden? En wat zijn de mogelijke voor- en nadelen?
We hadden het nooit zo ver kunnen schoppen zonder al dat wetenschappelijk onderzoek en zonder alle doorbraken op farmaceutisch gebied en dat op zo'n relatief korte tijd. Je zal mij dus geen pleidooi horen voeren voor alternatieve geneeskunde. Echter, het af en toe kritisch in vraag stellen van een medicatielijst is zeker niet verkeerd.
Polyfarmacie, het chronisch gebruik van meer dan vijf geneesmiddelen, is intussen een goed ingeburgerd begrip. Meer en meer patiënten komen op de raadpleging met een waslijst aan geneesmiddelen. Deze schrijven we, vaak omwille van tijdsgebrek, gewoon verder door. Als artsen dienen we echter continu te monitoren of elk geneesmiddel nog zijn nut en indicatie heeft, of er mogelijke interacties zijn en welke geneesmiddelen, in functie van de veranderende of evoluerende gezondheidstoestand misschien gestopt kunnen worden.
Wilt u de rest van dit artikel lezen?
Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen
MediQuality biedt haar leden de mogelijkheid hun mening te uiten over actuele en/of medische kwesties. Deze opinies weerspiegelen de persoonlijke mening van hun auteur en vallen onder diens verantwoordelijkheid.
