Het is tijd om te staken. De Franstalige assistenten willen zich niet meer laten doen!

Ter herinnering, een eenvormig contract was een initiële eis van het CIMACS, het Franstalige syndicaat van artsen-specialisten in opleiding, en zijn Vlaamse evenknie VASO toen Maggie De Block minister voor volksgezondheid was. Naar aanleiding van dat verzoek heeft de minister een werkgroep/commissie in het leven geroepen om de fundamenten van dat contract uit te werken.

De vergaderingen lopen nu stilaan ten einde. Het laatste voorstel dat op tafel is gelegd, blijkt echter voor beroering te zorgen bij de artsen-specialisten in opleiding. Het voorstel zou getuigen van weinig respect voor artsen die nochtans de grootste werkkracht in de ziekenhuizen vormen. Sommige ziekenhuisfederaties geven blijk van een verbazingwekkend cynisme en hebben bepaalde werkomstandigheden, die nochtans al jaren als erg problematisch worden gezien, nog verhard.

1. Vooreerst staat erin dat het contract geen standaardarbeidscontract is. In geval van ziekte genieten artsen-specialisten in opleiding niet dezelfde bescherming als andere werknemers en kan een gedeelte van hun salaris worden ingetrokken.

2. Ook staat erin dat het salaris geldt voor een basiswerktijd van 48-60 uur en dat de wachtdiensten die binnen die basiswerktijd vallen (of die men daarin zou willen laten vallen), niet meer zouden worden vergoed tenzij de artsen-specialist in opleiding een opting-out tekent, waardoor zijn werktijd kan worden verhoogd. Veel artsen-specialisten in opleiding worden onder druk gezet om een lager aantal uren aan te geven dan het werkelijk gepresteerde aantal uren. Dat voorstel getuigt werkelijk van een psychose.

3. Het initiële verzoek van het CIMACS tot frequente controles van de werktijden van de artsen-specialisten in opleiding is niet gehandhaafd. We vragen ons af waarom.

4. De tijd voor wetenschappelijk werk, gedefinieerd als minstens 4 uur per week, wordt niet meer beschouwd als een minimum, maar wel als een maximum van 4 uur.

5. Er zitten nog andere soortgelijke clausules in het contract. Als die niet worden nageleefd, behoudt het ziekenhuis zich het recht om de erkenningscommissie op de hoogte te brengen. Die erkenning blijft voor elke arts-specialist in opleiding het paspoort voor zijn zelfstandigheid. Onnodig te zeggen dat dergelijke middeleeuwse praktijken je reinste intimidatie zijn.

De oprichting van die commissie door Maggie De Block was een uiterst positief signaal, maar sommige ziekenhuisfederaties gedragen zich als slavenhandelaars, die de kneedbare werkkrachten die jonge artsen in opleiding zijn, blijven uitbuiten om het ziekenhuis winstgevend te maken ten koste van de lichamelijke en de geestelijke gezondheid van die werknemertjes, die toch niets in de pap te brokken hebben.

Hoe kan je in 2021 het lef hebben zo'n contract voor te stellen? Gelooft men nu echt dat de artsen-specialisten in opleiding die voorwaarden klakkeloos zullen aannemen?

De eisen van de artsen-specialisten in opleiding zijn nochtans redelijk, legitiem, menselijk en belangrijk voor de kwaliteit van de gezondheidszorg die in de ziekenhuizen wordt verstrekt.

Het ongenoegen bij artsen-specialisten in opleiding neemt al enkele jaren toe. En nogmaals, de artsen-specialisten in opleiding vragen niet per se om minder te werken, maar wel om beter te werken in betere omstandigheden met een dubbel doel voor ogen: zelfontplooiing in het mooiste beroep ter wereld en vooral het verstrekken van een goede gezondheidszorg aan een bevolking, die het door de coronacrisis nog moeilijker heeft gekregen.

Sommige oudere artsen, die vroeger zelf slecht zijn behandeld, zijn geneigd hun jonge assistenten op hun beurt slecht te behandelen. Dat is nochtans niet meer van deze tijd. Die artsen moeten beseffen dat de maatschappij evolueert en de praktijken ook. Van jaar tot jaar nemen de stress en de eisen van de patiënten toe. De ziekenhuiswereld wordt almaar meer onder druk gezet om winst te maken en meer te doen met minder middelen. De eisen van de artsen-specialisten in opleiding zijn niet onverenigbaar met de verwachtingen van die oudere artsen. Integendeel zelfs, een onwankelbare steun van die artsen zou de eenheid van het medisch corps alleen maar kunnen versterken. En dat medisch corps zal zich de komende jaren sowieso hard moeten verweren om het weinige dat er nog van ons gezondheidszorgstelsel overblijft, te bewaren.

Lees ook: Aanpassing van het stagecontract van assistenten: "19 mei is de deadline"

Het is hoog tijd de houding ten aanzien van artsen-specialisten in opleiding te herzien. De ziekenhuisfederaties die dat gedrocht van een contract hebben voorgesteld, moeten hun visie herzien. In afwachting kan ik de artsen-specialisten in opleiding alleen maar aanraden op te komen voor hun rechten, namelijk een toereikende vergoeding voor de wachtdiensten, de mogelijkheid om wekelijks een minimum aan wetenschappelijk werk te verrichten, dezelfde rechten als werknemers (werkloosheid enz.), en vooral menselijk aanvaardbare werktijden en -omstandigheden zodat de patiënten worden verzorgd door gelukkige, goedgemutste en uitgeruste artsen.

Waarschijnlijk zullen de artsen-specialisten in opleiding dat maar gedaan krijgen via een veralgemeende staking van onbepaalde duur, waar nu sprake van is. In afwachting zouden wij, geaccrediteerde artsen, even kunnen terugdenken aan wat wijzelf beleefd hebben toen wijzelf assistent waren, en zouden we de artsen-specialisten in opleiding kunnen ondersteunen, ongeacht de gevolgen ervan voor ons werk de komende weken.

Laten we niet vergeten dat we door de rechten van de jonge artsen te respecteren ook het recht van de patiënten respecteren op een humane en kwaliteitsvolle verzorging. Is dat uiteindelijk niet waartoe we ons allen hebben geëngageerd toen we onze eed hebben afgelegd?

Update : er is beslist om tot een staking over te gaan op donderdag 29 april om 14u. Meer info op de website van het CIMACS via deze link. Dit heeft enkel betrekking op de Franstalige assistenten.

MediQuality biedt haar leden de mogelijkheid hun mening te uiten over actuele en/of medische kwesties. Deze opinies weerspiegelen de persoonlijke mening van hun auteur en vallen onder diens verantwoordelijkheid.