Hervorming van de ziekenhuisfinanciering: "Zijn de artsen wel vragende partij?"
BRUSSEL 24/06 - Willen de ziekenhuisartsen eigenlijk wel een hervorming van de financiering ? Vermits zij een van de stakeholders zijn in het verhaal, moeten we toch minstens hun mening kennen. Dus laten we beginnen met eerst eens een passende peiling op poten te zetten, om te weten wat de artsen die actief zijn in een ziekenhuis zelf willen. Want ik ben helemaal niet overtuigd dat een meerderheid gewonnen is voor een hervorming.
Er zijn ook verschillende elementen aan dit dossier die moeten uitgeklaard worden. We hebben de voorbije decennia hypermoderne klinieken uit de grond zien rijzen. Mochten de ziekenhuizen echt zo armlastig zijn geweest als ze doen uitschijnen, dan lijkt het me onmogelijk om dergelijke nieuwe infrastructuur uit de grond te stampen, tenzij er ergens een verborgen kistje met geld zit om die werken te betalen.
Een tweede element betreft de huidige onderfinanciering van de ziekenhuizen. Dit is reeds decennia zo. De tekorten worden grotendeels gedekt door de afdrachten van de specialisten. Een ongezonde situatie, als je het mij vraagt. Hoe groter die minfinanciering, hoe groter de druk op de artsen om meer prestaties te genereren, maar ook hoe groter de verleiding om de supplementen op te drijven.
Een derde element betreft de reeds lang bestaande verloningsverschillen tussen specialismen. Andere landen zijn in staat deze onder controle te houden, en een aanvaardbare en billijke verloning voor elk specialisme te bewerkstelligen, ook voor huisartsen. Waarom zou België dan niet zoiets kunnen realiseren?
Een vierde element betreft de supplementen. Een relict uit het verleden dat anno 2021 nog steeds nodig blijkt om de ziekenhuizen voldoende ‘winstgevend' te maken. De vraag kan gesteld hoelang we deze anomalie nog in stand gaan houden? Supplementen genereren kwalijke neveneffecten.
Ze drijven de prijzen van de hospitalisatieverzekeringen op en bovendien creëren ze ongelijke toegang tot zorg. Wie het kan betalen, krijgt een éénpersoonskamer, anderen moeten genoegen nemen met een tweepersoonskamer. Te gek voor woorden eigenlijk dat zo'n gedrocht nu nog bestaat. Kwaliteit van zorg mag niet afhangen van de dikte van iemands portemonnee.
Een vijfde element betreft transparantie van alle betrokken partijen. Zijn ze bereid al hun kaarten op tafel te leggen ? Of zijn er deelaspecten van het dossier waar al bij voorbaat niet over kan gesproken worden ? Als dat zo is, dan is deze hervorming al van meet af aan gedoemd te mislukken.
Een zesde element gaat over de rol van de artsenbonden. Willen ze het systeem daadwerkelijk hervormen? Of willen ze het status quo in stand houden? Misschien moeten ze duidelijker en explicieter zijn op het vlak van hun intenties. Want met verborgen agenda's gaan we dit dossier voor geen meter vooruithelpen. Is er bereidheid om ook over heilige huisjes te praten ? Om inefficiënte en ondoelmatige zorg de wereld uit te helpen?
Een zevende element gaat over de rol van de overheid. Toenemende vergrijzing doet de kosten de pan uitswingen. Dit vereist dus meer middelen. Is de overheid bereid hierin tegemoet te komen? Is ze bereid met open vizier en zonder taboes aan tafel te gaan met de andere actoren in dit dossier?
Kortom, er zijn heel wat thema's die volledige transparantie vereisen, maar ook een bereidwillige medewerking, wil men kans maken om tot een oplossing te komen.
Zoniet zal het weer een compromis "à la Belge" worden en zijn we weer vertrokken voor een rondje zwartepieten voor nog eens 10 tot 20 jaar.
Dr. Wouter Van den Abeele
Huisarts
Zelzate
MediQuality biedt haar leden de mogelijkheid hun mening te uiten over actuele en/of medische kwesties. Deze opinies weerspiegelen de persoonlijke mening van hun auteur en vallen onder diens verantwoordelijkheid.
