Lange niet-coderende RNA’s bij reumatoïde artritis
Ongeveer 90% van de RNA-moleculen in eukaryote cellen codeert niet voor eiwitten. Lange niet-coderende RNA-moleculen (lncRNA) bevatten meer dan 200 nucleotiden. Micro-RNA-moleculen daarentegen bestaan vaak uit maar 22 nucleotiden. LncRNA’s nemen deel aan tal van biologische processen en spelen mee bij de progressie van tal van ziektes.
LncRNA's kunnen in interactie treden met DNA, RNA en eiwitten en regelen zo de transcriptie van targetgenen, de translatie en de wijzigingen na translatie en hebben invloed op de epigenetica. Ze versterken of strikken de transcriptiefactor en werken als "sponsen" voor micro-RNA, waardoor ze negatieve invloed hebben op de expressie en de functie van die laatste.
Er zijn alsmaar meer aanwijzingen dat lncRNA's belangrijk zijn bij de pathogenese van RA via een effect op de ontwikkeling en de functie van tal van cellen, waardoor de gewrichtsdestructie toeneemt. Ze hebben ook invloed op de productie van bepaalde matrixmetalloproteasen (MMP).
Wilt u de rest van dit artikel lezen?
Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen