Dossiers  >   Obesitas  >  Eet niet te vlug

Eet niet te vlug

De meeste strategieën ter preventie of behandeling van overgewicht en obesitas zijn gebaseerd op meer lichaamsbeweging nemen, geen zittend leven leiden en een gezonde voeding. Volgens recente studies kunnen adipositas en de andere cardiometabole risicofactoren ook worden beïnvloed door de snelheid van eten en het aantal maaltijden bij volwassenen en adolescenten.

Snel eten correleert met een hogere calorie-inname, een hogere BMI en een hogere prevalentie van obesitas en bepaalde metabole afwijkingen. Een mogelijk verklaring zou kunnen zijn dat trager kauwen en verteren een verzadigingssignaal afgeeft, dat de voedselinname zou kunnen beperken.

De Spaanse vorsers hebben in 7 steden een prospectieve studie uitgevoerd bij gezonde kinderen die 3-6 jaar waren in 2019-2021. De snelheid van voedselinname werd geraamd door ondervraging van de ouders (hoelang duren de 3 hoofdmaaltijden?). Op grond daarvan hebben de vorsers de kinderen ingedeeld in drie groepen: trage, gemiddelde en snelle eters. Een standaardschaal, meer bepaald de ‘Child Eating Behaviour'-schaal, die gebaseerd is op een gevalideerde vragenlijst met meerdere variabelen, heeft de gegevens over de tijd die werd besteed aan elke maaltijd, aangevuld (bijvoorbeeld, mijn kind heeft meer dan 30 minuten nodig om zijn eten op te eten). De kwaliteit van de voeding werd geraamd met een vragenlijst met 18 items, waarvan er 14 deel uitmaken van de mediterrane voeding. Diëtisten hebben de calorie-inname berekend met een semikwantitatieve vragenlijst met 125 items. Ook is informatie verzameld over de persoonlijke en de familiaire voorgeschiedenis, de BMI van de moeder, de sociaal-professionele toestand, de lichaamsbeweging van het kind en de slaaptijd.

Wilt u de rest van dit artikel lezen?

Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen

Om veiligheidsredenen is uw browser niet compatibel met onze site

We raden u aan een van de volgende browsers te gebruiken: