Behandeling van hiv-infectie/aids: een urinetest voorspelt het mislukken van de behandeling en het optreden van resistentie
Een slechte therapietrouw ten aanzien van de antiretrovirale behandeling is synoniem met een virologische rebound en optreden van resistentie. Als de behandeling mislukt, kan dat te wijten zijn aan een gebrekkige therapietrouw of aan een verkeerd behandelingsschema. Pillendoosjes of wat de patiënt zegt, volstaan niet altijd om de therapietrouw van de patiënt te ramen. In deze nieuwe studie hebben de vorsers een antiretroviraal middel opgespoord in urine om een zekerheidsdiagnose te stellen. Naargelang van het resultaat kan de antiretrovirale behandeling eventueel worden gewijzigd.
De therapietrouw blijft een groot probleem bij hiv-geïnfecteerde patiënten. Volgens een meta-analyse bedraagt de therapietrouw in het begin van de behandeling > 95%. Na 1 week is dat cijfer al gedaald naar 81,1% en na ≥ 3 maanden naar 68,3%. Mogelijke verklaringen voor die tanende therapietrouw zijn een gebrek aan motivatie van de patiënt, diens relatie met de arts en de antiretrovirale behandeling zelf. De therapietrouw ten aanzien van een schemaop basis van een INSTI, een proteaseremmer of andere antiretrovirale middelen bedroeg respectievelijk 75%, 87% en 99%. In geval van een virologische mislukking weet de arts niet altijd of die toe te schrijven is aan een gebrekkige therapietrouw dan wel aan een niet-geschikte antiretrovirale behandeling. Therapeutische monitoring van een antiretroviraal middel zou uitsluitsel kunnen geven.
Wilt u de rest van dit artikel lezen?
Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen