Het leven van een dokter is geen sprookje, en nochtans…(Dr. L. Cuvelier)
BRUSSEL 06/12 - Het beroep van huisarts roept bij studenten en zelfs burgers veel clichés op… en weinig zaken die overeenkomen met de realiteit op het terrein. En we denken heel zeker niet aan de mogelijke parallellen die kunnen ontstaan tussen gespannen psycho-medisch-sociale toestanden waarmee huisartsen te maken krijgen en bepaalde sprookjes die zijn uitgevonden om met angsten en emoties te leren omgaan. De realiteit van het leed van artsen kan echter veel verder gaan dan fictie.
Men ziet huisartsen als meesters van leven en dood, ofwel als obscure ambtenaren, stromannen van de medisch specialisten en de administratie. Jonge assistenten doen niks liever dan technische verstrekkingen uit te voeren en uitzonderlijke diagnoses te stellen. Geconfronteerd met acute pathologieën scherpt dit hun kennis en vaardigheden aan. Leren omgaan met kwetsbare patiënten, die verzwakt zijn door hun sociale situatie, ouderdom of ziekte, duurt veel langer en is ook moeilijker. We hebben ons professioneel leven nodig om te leren. En dus is de remake van het happy end "En ze trouwden en krijgen veel kinderen" in dit geval: "Hij kreeg zijn diploma en voelde zich onkwetsbaar" eigenlijk gewoon niet meer dan fictie.
Wilt u de rest van dit artikel lezen?
Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen
MediQuality biedt haar leden de mogelijkheid hun mening te uiten over actuele en/of medische kwesties. Deze opinies weerspiegelen de persoonlijke mening van hun auteur en vallen onder diens verantwoordelijkheid.
