Dossiers  >   Pijn  >  Risicofactoren voor chronisch worden van aspecifieke lage rugpijn

Risicofactoren voor chronisch worden van aspecifieke lage rugpijn

09/06 - Aspecifieke lage rugpijn, waarvoor geen medische oorzaak kan worden gevonden, is goed voor 90-95% van de gevallen van lage rugpijn. Per definitie vallen een radiculair syndroom (5-10%) en specifieke wervelaandoeningen (< 1%) niet onder die definitie.

De pijn en de invaliditeit als gevolg van lage rugpijn verbeteren meestal binnen een maand. De prognose hangt echter sterk af van verschillende factoren, die daarom nog niet direct te maken hebben met de wervelkolom. Bij 4-25% van de patiënten houdt de invaliditeit 3 maanden of langer aan. We spreken dan van chronische lage rugpijn.

Het eerste biopsychosociale model van aspecifieke lage rugpijn dateert van 1987 (1). Volgens dat model hebben psychische en sociale factoren invloed op de perceptie van de aandoening door het individu. Als men te veel belang hecht aan de pijn alleen of als men enkel uitgaat van een mechanische en nominale diagnose, dreigt de invaliditeit nog te verergeren. De conclusie was toen al dat artsen rekening moeten houden met al die aspecten: biomechanische, psychologische en sociale aspecten.

Wilt u de rest van dit artikel lezen?

Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen

Om veiligheidsredenen is uw browser niet compatibel met onze site

We raden u aan een van de volgende browsers te gebruiken: