Gemetastaseerd of niet-reseceerbaar melanoom: een LAG3-antagonist toevoegen aan een PD-1-antagonist?
27/12 - Heeft het zin een LAG-3-remmer toe te voegen aan de behandeling met een PD-1-antagonist bij patiënten met een gemetastaseerd of niet-reseceerbaar melanoom? In de RELATIVITY-047-studie was de mediane progressievrije overleving op het ogenblik van de analyse nog niet bereikt in de groep die de combinatietherapie kreeg. In de groep die enkel de PD-1-antagonist, bedroeg de mediane PFS 30 maanden. De mediane tijd zonder behandeling tussen de laatste dosis en een nieuwe behandeling was nagenoeg 3-maal langer met een combinatie van een LAG-3-antagonist, relatlimab + nivolumab, een PD-1-antagonist.
Volgens dr. Evan Lipson (Baltimore), hoofdonderzoeker van de studie, is dat een nieuwe therapeutische optie voor dergelijke patiënten. Het is ook de eerste fase III-studie die de werkzaamheid van een LAG-3-antagonist heeft onderzocht bij patiënten die al een behandeling met een CTLA-4-antagonist en een PD-1-antagonist hadden gekregen.
LAG-3 (Lymphocyte Activation Gene-3) remt de T-lymfocyten, waardoor het immuunsysteem de kankercellen minder goed kan elimineren. Bij meer dan 40 % van de patiënten met een primair melanoom en bijna 70 % van de patiënten met een gemetastaseerd melanoom wordt een abnormale expressie vastgesteld van MHC (major histocompatibility complex) klasse II-moleculen, die zich binden aan het LAG-3-eiwit. De interactie tussen LAG-3 en MHC-klasse II-moleculen remt de respons van het immuunsysteem, verwekt resistentie tegen apoptose van de tumorcellen via activering van de signalisatiewegen MAPK/Erk en PI3K/Akt en is dus prognostisch ongunstig. Toevoeging van een antistof die LAG-3-remt, aan een PD-1-antagonist als eerstelijnstherapie bij de behandeling van een gemetastaseerd of niet-reseceerbaar melanoom zou dan ook de antitumorale werkzaamheid ervan moeten verhogen.
Wilt u de rest van dit artikel lezen?
Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen