Circulerende extracellulaire vesikels zouden een diagnostische waarde kunnen hebben
Misschien zal de overleving van een niet-onaanzienlijk aantal patiënten met pancreaskanker beter zijn als de diagnose in een vroeg stadium wordt gesteld. Pancreaskanker wordt immers vaak in een laat stadium ontdekt, als er al metastasen zijn.
Een pancreasadenocarcinoom verwekt plaatselijk een transformatie van de micro-omgeving met inflammatoire remodellering van het weefselstroma. Dat resulteert in een ophoping van geactiveerde fibroblasten en degradatie van de extracellulaire matrix, vooral van de elastinevezels, die vooral voorkomen in weefsels die gemakkelijk metastaseren, zoals bij longkanker.
Inwerking van proteasen op elastine leidt tot het vrijmaken van peptiden met protumorale biologische activiteiten, die de groei en de progressie van de kanker regelen door een sterkere activering van de proteolytische kettingreacties. Van elastine afgeleide peptiden hebben ook invloed op de angiogenese via inductie van migratie van endotheelcellen en werken ook in op de ribosomale proteïne SA (RPSA) via afgifte van extracellulaire vesikels.
Wilt u de rest van dit artikel lezen?
Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen