Aanpak van kinesiofobie bij personen met chronische pijn
De definitie van kinesiofobie luidt als volgt: een overmatige, irrationele en slopende angst om zich te verplaatsen en om zijn of haar lichaam te bewegen als gevolg van een gevoel van kwetsbaarheid voor een pijnlijke verwonding of een nieuw letsel. Kinesiofobie treft 51 tot 72% van de patiënten met chronische pijn en houdt vaak verband met pijnintensiteit. Kinesiofobie evalueren en erop reageren is van essentieel belang omdat lichaamsbeweging een belangrijk onderdeel is van het succes van de therapie. In dit artikel geven wetenschappers een huidige stand van zaken over de aanpak van kinesiofobie.
Chronische pijn heeft heel wat impact op de klinische evolutie van de pathologie en op het resultaat van de behandeling. De impact is er op cognitief, emotioneel, gedragsmatig en functioneel vlak. Bij sommige personen, wanneer een pijnlijke gebeurtenis als een bedreiging wordt ervaren, kan dit leiden tot catastrofale gedachten waarbij lichaamsbeweging zou leiden tot meer pijn en letsel. Dan spreekt men over kinesiofobie. Kinesiofobie bevordert hypervigilantie, verergert de beperking en leidt tot een toename van het pijngevoel. Gezien het stijgende aantal gepubliceerde studies wilden de auteurs van deze scoping review de medisch-wetenschappelijke literatuur over de behandelingen van kinesiofobie in kaart brengen en een richtsnoer aanbieden voor toekomstige research.
Wilt u de rest van dit artikel lezen?
Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen