Triamcinolon voor de behandeling van erosieve niet-gingivale orale lichen planus
Orale lichen planus (OLP) is een chronischea inflammatoire mucocutane aandoening met een prevalentie van ongeveer 1,01%. De eerste therapeutische keuze is die van topische corticosteroïden. Strategieën voor de bestrijding van tandplaque, zoals parodontale tandsteenverwijdering en poetsen van tanden, kunnen niet-gingivale erosieve letsels verlichten. Deze gerandomiseerde, gecontroleerde en prospectieve studie ging het gecombineerde effect na van corticosteroïden en plaquecontrole op erosieve niet-gingivale OLP.
De twee belangrijkste klinische vormen van OLP zijn witte en erosieve letsels. De eerste zijn vaak symptomatisch terwijl bij erosieve laesies pijn en intens ongemak kunnen opduiken. De incidentie van herval is heel hoog en de progressie naar een kwaadaardige aandoening is niet verwaarloosbaar (van 0,44% tot 2,28%). In het algemeen schrijven artsen voor de behandeling van erosieve OLP topische corticosteroïden voor. Geneest een erosief letsel slecht of is er sprake van herval, dan valt een injectie in de laesie te overwegen. Parodontale inflammatie is een exacerberende factor voor gingivale OLP-letsels. Kunnen strategieën om tandplaque onder controle te houden, in combinatie met medicamenteuze behandelingen, deze parodontale inflammatie verlichten? Levert deze synergie positieve effecten op? Deze klinische studie probeerde om dit aan te tonen.
Wilt u de rest van dit artikel lezen?
Registreer gratis om toegang te krijgen tot de volledige inhoud van MediQuality op al uw schermen